سنتز نانوذرات پلی دوپامین و کاربرد آن در جذب سطحی یون‌های جیوه (II) از محلول‌های آبی

نانو­ذرات پلی­­دوپامین با استفاده از محلول قلیایی دوپامین هیدروکلرید در طول مدت 20 ساعت سنتز شد. محلول قهوه­ای تیره حاصل خشک گردید تا اینکه نانوذرات بسیار سبک پلی­دوپامین با میانگین اندازه 44 نانومتر تهیه گردید. موروفولوژی و ساختار نانو­ذرات پلی­دوپامین با استفاده از روش­های اسپکتروسکوپی XRD، FT-IR و SEM و TEM مورد بررسی قرار گرفت. از نانوذرات پلی دوپامین به عنوان یک جاذب برای حذف یون­های جیوه از محلول­های آبی استفاده شد. اثر برخی از عوامل مانند pH، قدرت یونی، دما، غلظت اولیه نمونه­های جذب شونده ومدت زمان تماس بر میزان جذب ترکیبات جذب شونده توسط نانو ذرات پلی­دوپامین مورد بررسی قرار گرفت. فرایند جذب از هر دو مدل هم­­دماهای جذب فروندولیچ و تمکین پیروی می­کند، اما با توجه به نتایج به­دست آمده از ضرایب خطی، هم­دمای فروندلیچ برای توصیف فرایند جذب بهتر از هم­دمای تمکین بود. ظرفیت جاذب (q_m) برای جیوه 072/1 میلی­گرم به ازای هر گرم از جاذب به­دست آمد. معادلات سینتیکی نشان داد که جذب از سینتیک شبه درجه دو تبعیت می­کند.