تاریخ دریافت: 01 تیر 1392،
تاریخ بازنگری: 17 تیر 1392،
تاریخ پذیرش: 25 تیر 1392
چکیده
در کار حاضر پوست میگو بهعنوان جاذب برای حذف یونهای اورانیوم و توریم بهعنوان نمونه‌ای از آلایندههای یونی رادیواکتیو از محلولهای آبی به‌کار برده شد. تاثیر پارامترهای مختلفی نظیر pH، زمان تماس جاذب با یونهای فلزی، غلظت اولیه یونهای فلزی و مقدار جاذب بر روی فرآیند حذف بررسی شدند. نتایج تایید می‌کند که کارآیی جذب وابسته به pH محلول آبی می‌باشد و در pH برابر 5 بهترین کارایی را دارد. در شرایط بهینه زمان تماس 10 دقیقه، مقدار 3 گرم جاذب، 100 میلی‌لیتر محلول با غلظت اورانیوم و توریم 100 میلی‌گرم بر لیتر مقدار حذف یون‌ها به‌ترتیب 99 و 80 درصد حاصل شد. در بین مدلهای سینتیکی شبه مرتبه اول، شبه مرتبه دوم، معادله ساده ایلویچ و تابع توان، دادههای تجربی مطابقت خوبی را با مدل سینتیکی شبه مرتبه دوم داشتند. در مطالعه ایزوترم جذبی فرآیند، داده‌ها نشان می‌دهد که فرآیند جذب برای یونهای اورانیوم از هم دمای لانگمویر و یونهای توریم از هم دمای فروندلیچ پیروی میکنند.
ابتدای صفحه